Zasady dotyczące stawiania przecinka w zdaniu, stanowią dla niektórych ogromny problem. Wielu z nas robi to instynktownie. Szczególnie ludzi, którzy zajmują się zawodowo pisaniem lub też dużo czytają, będą to robić zupełnie bezrefleksyjnie. Wynika to z faktu, że pisząc i czytając, po prostu zapamiętuje się lepiej pewne struktury językowe. Wówczas obecność w danym miejscu przecinka jest czymś naturalnym i nie trzeba się nad tym zastanawiać. Ale, jeśli chcemy poznać dokładnie zasady rządzące tym niepozornym znakiem interpunkcyjnym, musimy się skupić i dokładnie je prześledzić. Przecinka bowiem nie należy lekceważyć. I nie chodzi jedynie o groźbę otrzymania jedynki na szkolnym dyktandzie! Wstawiony w złym miejscu, może zupełnie zmienić sens zdania. Natomiast pominięty, potrafi zaciemnić wymowę teksu i sprawić, że ktoś nas po prostu nie zrozumie. Zarzut nieuctwa być może nie ma dla nas wielkiego znaczenia, ale któż lubi być postrzegany jako interpunkcyjny głąb? Chyba nikt… Zatem, długa jest list zalet posiadania wiedzy o tym, kiedy stawiamy przecinki w tekście.
„Przecinek”, jak sama nazwa wskazuje, służy do „przecinania” zdania na mniejsze części składowe. Podstawowa zasada głosi, że przecinek oddziela zdanie podrzędne od nadrzędnego. Stawiamy go przed takimi częściami mowy jak: spójnik, zaimek, partykuła, która wprowadza zdanie podrzędne. Np. aby, acz, aczkolwiek, albowiem, aż, ażeby, ile, ilekolwiek, ilekroć, ile razy, ile że, im, iż, iżby, jak, jakby, jak gdyby, jaki, jakikolwiek, jakkolwiek, jako, jakoby, jako że, jakżeby, jeśli, jeśliby, jeżeli, jeżeliby, kędy, kiedy, kiedykolwiek, kiedyż, kim, kogo, komu, kto,w razie gdyby, za co, zaledwie, zanim, zwłaszcza gdy, zwłaszcza kiedy, zwłaszcza że, że, że aż, żeby, itd. Jest tego oczywiście znacznie więcej. Np.:
Zrobiłem zakupy, aby pomóc mamie.
Właśnie wybierałem się do kina, kiedy zadzwonił telefon.
Nie miała pojęcia, że szykują dla niej niespodziankę.
Przecinka używany również w zdaniach współrzędnie złożonych przed spójnikami takim, jak: a, ale, jednak, lecz, natomiast, raczej, tymczasem, zaś, itd. Np.:
Bardzo chciałabym pójść do kina, ale dziś nie mogę.
Starał się odrobić zadanie, tymczasem zupełnie sobie nie radził.
Kocham jeść hamburgery, lecz jestem na ścisłej diecie.
Należy pamiętać o tym, aby wstawiać przecinek przed spójnikami wynikowymi takim, jak: więc, dlatego, zatem, stąd, wobec tego. Np.:
Zdałam świetnie egzamin maturalny, zatem mogłam wybrać dowolna uczelnię.
Szykował się bardzo ciężki dzień, wobec tego postanowiłam pójść spać nieco wcześniej niż zwykle.
Przecinka używany też przed dopowiedzeniami, np:
Spotykaliśmy się regularnie, przynajmniej kilka razy w miesiącu.
Wczoraj widziałam reklamę pralki, takiej jaką mamy u nas w domu.
Kolejnym miejscem, w którym należy zawsze wstawić przecinek, to wykrzyknienia o strukturze takiej jak:
Ach, co o był za ślub!?
Halo, jest tam kto?
Przecinek wstawiamy przed spójnikami powtórzonymi:
Albo dasz mi spokój, albo powiadomię odpowiednie służby.
Ani się nie uczysz, ani nie pracujesz.
