W Polsce aż 92% ludności jest zadeklarowanymi Katolikami a 50% Polaków określa się jako osoby praktykujące. Dlatego Biblia, w doktrynie katolickiej chętniej nazywana Pismem Świętym, powinna być w naszym kraju Księgą, która jest znana ogromnej rzeszy ludzi. Kościół Katolicki zaleca czytanie tych natchnionych Pism przy każdej okazji, jak najczęściej i jak najwięcej, choć nie zawsze tak było (ale to temat na osobny artykuł).
Biblia dzieli się na dwie części – Stary i Nowy Testament, przy czym Stary Testament jest podstawą wiary judaistycznej, a Nowy (opisujący życie i śmierć Jezusa Chrystusa, Syna Bożego) – wiary chrześcijańskiej.
Podkreślić tu należy, że o ile Chrześcijanie uznają za natchnione i objawione przez samego Boga zarówno księgi Nowego, jak i Starego Testamentu, o tyle Żydzi opierają swoją religię tylko i wyłącznie na księgach Starego Przymierza.
Treść Pisma Świętego jest bardzo różnorodna i ciekawa, ale w tym artykule chcę spróbować odpowiedzieć na pytanie: Kiedy powstała Biblia?
Na pewno w starożytności. Współczesne badania nie pozostawiają co do tego wątpliwości, chociaż pojawiają się głosy, że Kościół Katolicki na przestrzeni wieków spreparował część Ksiąg bądź też wybrał do obowiązującego kanonu tylko te, które pokrywały się z Katolicką doktryną. Nie sposób dziś tego dowieść, ani zaoponować z całą pewnością i choć hipotezie takiej zaprzecza zarówno Kościół, jak i nie potwierdzają jej naukowcy, dla pełnego obrazu sytuacji należy jednak wspomnieć również o takiej koncepcji.
Stary Testament został napisany w języku hebrajskim (większość Ksiąg), aramejskim i greckim, natomiast Nowy – w całości w greckim. Kościół Katolicki (jak również inne kościoły chrześcijańskie) stoi na stanowisku, że Biblia napisana została pod wpływem natchnienia Ducha Świętego, czyli nadprzyrodzonym wpływem woli Boga na wolę piszącego. W konsekwencji każda Księga Pisma Świętego jest dziełem dwóch autorów – piszącego oraz samego Boga.
Pierwszym Prorokiem, który napisał Genesis (Księgę Rodzaju), która z kolei jest pierwszą Księgą Biblii, był Mojżesz. Większość biblistów i historyków jest zgodna, że Mojżesz żył w XIII w. p.n.e., dlatego powstanie Biblii zgodnie z chrześcijańską doktryną należy datować właśnie na wiek XIII p.n.e.
Od tego momentu powstawały kolejne natchnione Księgi; bibliści twierdzą, że studiując samą Biblię, jak i źródła historyczne, można wskazać co najmniej orientacyjne daty napisania każdej z nich.
Ostatnią Księgą Nowego Testamentu jest Apokalipsa św. Jana, napisana przez Ewangelistę około roku 70 n.e.
Dla Chrześcijan sprawa jest więc jasna – Biblia powstała między XIII w p.n.e. a I w.n.e.
Podobnie deklaruje większość historyków, z tym, że historycy uważają, że o ile w przekazie ustnym Biblia powstała rzeczywiście między XIII w.p.n.e. a I w. n.e., o tyle zapisana została między 539 r. p.n.e. (najstarsze części Starego Testamentu) a rokiem 96 n.e. (Apokalipsa św. Jana). Historycy uważają Stary Testament za dzieła złożone (autorstwo przypisuje się więcej niż jednemu twórcy) i odnajdują w jego treści wyraźne nawiązania do literatury Bliskiego Wschodu.
